فقط دو هفته از نقطه اعتدال زمستانی فاصله گرفته ایم و هنوز شب های طولانی در پیش داریم و این به این معنی است که مشتری حدود 12ساعت در آسمان شب دیده می شود. یعنی در تمام طول شب می‌توان این سیاره‌ی زیبا را رصد کرد. 

این شب‌ها، مشتری پس از ماه و سیاره‌ی زهره پرنورترین جرم آسمانی است که می‌توان با چشم غیرمسلح رصد کرد. اما اگر با یک دوربین دوچشمی یا تلسکوپی کوچک این سیاره را رصد کنید، می‌توانید چهار قمر گالیله‌ای آن را به راحتی رصد کنید. به دلیل طولانی بودن شب ها، می‌توان رقص اقمار مشتری و پیدا و پنهان‌شدن آن ها در سایه‌ی این سیاره را در طول شب رصد کرد.

همچنین با تلسکوپ های کمی قوی تر، با بزرگنمایی بالاتر از 4اینچ می توان لکه سرخ مشتری را رصد کرد. چون مشتری در شب بیش از 12ساعت بالای افق قرار دارد و حرکت وضعی مشتری حدود 10ساعت است، می توان به راحتی  گردش این سیاره به دور خودش را از روی عوارض سطحی سیاره رصد کرد و طول دقیق حرکت وضعی را تخمین زد.